“ Kalbim yok, ihtiyacım var. ” dedi. Söktüm, aldım Koydum kapısının önüne. Ziline bastım Uyku mahmuru, tanıyamadı beni “ Kalp ” dedim, Gözümle işaret ettim. Yere baktım Oluk oluk kan akıyor göğsümden. Kalbi eline aldı, sokağa koştu “ Kimin? Kimin bu? ” Yere baktım yine Oluk oluk kan akıyor göğsümden. Baktı Görmedi O an anladım, Bakmakla, görmek arasındaki farkı Kimse sahiplenmedi, Atıverdi Koştum Alıp yerine koymak istedim Parçalanmıştı. Yere baktım. Kan hâlâ sızıyor göğsümden. Gitti Ardına baktı Baktı ama g örmedi
Meşguliyetlerimiz karakterimize ve davranışlarımıza ne kadar etki ediyor? Gün içerisinde ki meşguliyetlerimiz karakterimize ve davranışlarımıza fazlasıyla sirayet ediyor. Bir müddet sonra vakit geçsin diye izlediğimiz dizi-filmlerin içindeki oyuncular gibi davranmaya başlıyoruz veya yaşantımızda onların hayatlarına karşı bir özentilik başlıyor. Muhabbetinizin olduğu arkadaşlarının konuşma tarzları, nasıl belli bir zaman sonra sizinkine dönüyor, bu da aynı… Tınısı hoş geliyor diye, bizi rahatlattığını düşünerek dinlediğimiz müziklerin çoğu beynimizde yer kaplıyor. Oysa bunlarla meşgul olmak yerine bizi manen besleyecek işler ile meşgul olmak, bizim için daha hayırlı olacaktır… Gün içerisinde ki sorumluluklarımızı yerine getirdikten sonra bir şeyler izlemek istiyorsak tercihimiz bize faydalı olacak diziler, filmler, belgeseller olmalı. Akşamları kendimize bir saat belirleyip çayımızı, kahvemizi yudumlarken kitap okusak? Öyle kalın kalın kitaplar şart değil, incesi de makbuldür. Yete...